بسم الله الرحمن الرحیم
بگوئید آهسته در گوش باد چو ایران نباشد تن من مباد
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکراندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت است و بر هر نعمت شکری واجب.
با سلام خدمت کلیه دوستان گرامی . امیدوارم با ایجاد وبلاگ بتوانم ساعت خوشی را برای دوستانم فراهم کنم . از کلیه دوستانی که از این وبلاگ تحت عنوان "خداشاه شهر من" دیدن می کنند خواهشمندم از نظر دادن دریغ نفرمایند. همچنین با فرستادن مطالب با ارزش این جانب را در بارور کردن بهتر مطالب یاری نمایید.
-و اما ده امام..
خداشاه دارای 4 مدرسه می باشد که فقط دوتای آنها قابل استفاده است و دارای مقاطع ابتدایی و راهنمایی می باشد. این روستا شامل دو مسجد، یک هیئت (ابوالفضلی) ، یک حسینیه ، یک زینبیه ، یک خانه بهداشت، یک پست بانک و یک پایگاه بسیج می باشد. آب کشاورزی خداشاه از طریق موتور عمیق تامین می شود. حاصلخیز بودن خاک کشاورزی و پوشش گیاهی متنوع آن جلوه ای زیبا به طبیعت خداشاه بخشیده است که باعث رونق بخشیدن کشاورزی، دامپروری و پرورش زنبور عسل می باشد. کشاورزی خداشاه شامل باغی و زراعی می باشد که قسمت باغی شامل بادام، گردو، انگور، آلو (گوجه سبز)، زردآلو،پسته و... و قسمت زراعی شامل گندم، جو، نخود، هندوانه ،چغندرقند و ... می باشد که یکی از معروفترین محصولات آن هندوانه وخربزه است که شهره خاص وعام می باشد. از غذاهای سنتی خداشاه می توان آش رشته، آش برگه (ساده و گوشتی)، کاله جوش، شیر برنج، دُلمیم، شیروا، مستابه، کاچی، اشکنه و ... را نام برد. از نانهای سنتی خداشاهمی توان نان پیچی، نان هویجی(حبوباتی)، کماچ، فتیر، فتیرمسکه، نان شولی، نان پیازی، نان قرص، نان روغنی، نان پنجه کش و ... را نام برد. از ورزشها و بازیهای سنتی خداشاه می توان کشتی، هفت سنگ، کبدی، کوه نوردی، الک دولک،سه پایه بازی و ... را نام برد.
ده امام |
|
اطلاعات کلی |
|
نام رسمی : |
ده امام |
کشور : |
ایران |
استان : |
خراسان رضوی |
شهرستان : |
سبزوار |
بخش : |
بخش جغتای |
دهستان : |
میان جوین |
مردم |
|
جمعیت |
۱٬۷۵۳نفر |
اطلاعات روستایی |
|
پیششماره تلفنی : |
۰۵۷۲۵۶۵ |
ده امام یا (خداشاه)، روستایی است از توابع بخش جغتای و در شهرستان سبزوار استان خراسان رضوی ایران.
این روستا در دهستان میان جوین قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱٬۷۵۳ نفر (۳۹۸ خانوار) بوده است.
بقعه متبرکه امامزاده علی بن احمد روستای خداشاه جغتای، مجموعه ای برای گردشگری
خبرنگار قدس: بقعه متبرکه امامزاده علی بن احمدروستای خداشاه شهرستان جغتای یکی از اماکن زیارتی این شهرستان است.
رئیس اداره میراث فرهنگی جغتای در گفتگو با خبرنگار ما درباره معماری این بنا گفت: این بقعه در قرن هفتم ه.ق ساخته شده و در دوره صفویه مرمت و بازسازی شده است.
محسن برآبادی افزود: پلان این بنا از داخل چهار گوش به همراه گنبدخانه و از بیرون 8 ضلعی است که دارای طاق نماهای زیبایی است. همچنین در ایوان ورودی مقرنس کاری زیبایی دیده می شود.وی به تزئینات داخلی بقعه اشاره کرد و اظهار داشت: تزئینات زیبای نقاشی روی گوشه سازیهای زیر گنبد به شکل اسکون ساخته شده که در واقع هم رسم بندی است و نقاشی زیبایی دارد.
رئیس میراث فرهنگی جغتای با اشاره به احداث پارک شادی در جوار این بقعه متبرکه که شامل دریاچه مصنوعی، فضای سبز و طبیعت دلپذیر می باشد، گفت: با پیگیریهایی که انجام شده درصدد هستیم با موافقت میراث فرهنگی خراسان رضوی این مجموعه را به عنوان مجموعه گردشگری معرفی کنیم تا مسافران و زائران امام رضا (ع) که از مسیر این شهرستان عبور می کنند بتوانند از فضای مناسب آن استفاده کنند.بنای بقعه متبرکه امامزاده علی بن احمد روستای خداشاه در سال 1380 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. روستای خداشاه در شمال شهرستان جغتای واقع شده است.
شهدا شمع محفل بشریتند.
روستای شهید پرور خداشاه دارای 7 شهید،بیش از ۴۰ جانباز، بیش از 150 رزمنده و بالغ بر 700 بسیجی دارد که در مقایسه با روستاهای شهرستان جغتای کم نظیر است.
سفر
سفر کردند یاران خدایی سبکبال همچو مرغان هوایی
سفر کردند سوی مقصد خویش سفر بر سوی دشت کربلایی
سفر کردند آنان با دل و جان ز بند خویش رو سوی رهایی
به خون پاک خود یاران نوشتند که باید رفت سوی روشنایی
نوشتند از برای عشق رفتن به سوی مقصد و عشق نهایی
سرودند از نوای جبهه و جنگ سرودند آن غزلهای جدایی
ندا آمد که آیید ای دلیران به سوی دشت پاک نینوایی
شنیدند آن نوای و پر کشیدند به سوی عشق،به سمت آشنایی
سفر کردند از دنیای پر درد به سوی تربت پاک خدایی
سروده :.............
-مشخصات
ردیف |
نام شهید |
نام پدر |
سال طلوع |
سال عروج |
محل شهادت |
عملیات |
1 |
محمود جهانبانی |
رحیم |
1338 |
1365 |
|
|
2 |
محمد منیدری (میرزایی) |
ولی الله |
1334 |
1363 |
هورالهویزه |
|
3 |
محمد رستمی خواه |
حسین |
1332 |
1366 |
ماووت |
|
4 |
رضا منیدری(محبی تبار) |
احمد |
1352 |
1366 |
ماووت |
|
5 |
علی داش |
محمد |
1342 |
1362 |
مهران |
|
6 |
محمد منیدری |
عبدالغفور |
1341 |
1362 |
سومار |
|
7 |
محمد منیدری |
رحمان |
1319 |
1364 |
رحمانیه |
|
8 |
رمضانعلی منیدری |
علی اکبر |
1344 |
1364 |
اروندرود |
|
9 |
خلیل الله داستان |
حسین |
1342 |
1362 |
فکه |
|
10 |
محمد منیدری |
محمد مهدی |
1343 |
1367 |
ماووت |
|
11 |
|
مکانهای دیدنی خداشاه
پیشینه تاریخی خداشاه به سالیان بسیار دور بر می گردد بطوریکه کسی اطلاع زیادی در مورد زمان و نحوه شکل گیری این روستا ندارد. باستانی بودن، برج بلند و قلعه خشتی بسیار قدیمی منیدر که اکنون به خرابه ای وسیع مبدل شده است گواه این امر است. همچنین این روستا دارای مناطق طبیعی بسیار زیبایی است که چشم هر بیننده ای را خیره می کند. تعدادی از این مکانهای زیبا عبارتند از:
سرمغزار، خانه گلی، درخت سنجد، چنار خاطون، النگ سرخ، تخت میرزا، کلاته اصغر(خاکستری)، کلاته اصغر سیاه، چشمه آبرودی، کلاته رحمان، سخمانو، درسری، بلبلستان، سربرهنه، سرحد، پشندر، کال آلو، کلاته ملامراد، کلاته کربلایی عباس، درگیجه، قنات کال داش، تنگرور، رودخانه جوز، سنگ نوشته، باغ شاه مراد، النگ سیر، قنات قلعه، رودخانه منیدر، پهنستان، سیرکاله، پاچنار، شایخ، فراگرد، بلهندر، کلاته محمد خان، گندآبه، ته گودالی، پی سم، تپه حیدر علی، کوه دوتپه، زرکوه، کال کندی کمر، پی گزوار، درخت علاقه بند، گردان، کال هواپیما، سرتخت، درخت بید، باغ نسر، باغ بتاب، النگ مطهری و... .
هر ساله منیدر در روز طبیعت(13 بدر) میزبان بسیاری از دوستداران طبیعت است که از مناطق همجوار و حتی مناطق دورتر به میهمانی طبیعت می آیند.
ای خداشاه...
ای خداشاه،ای روستای زیبای من،
ای بساط سبز هستی بر پیکره کره خاکی،
ای آنکه سرسبزی بهارت را مکانی در خویشتن ندیده،
ای آنکه نسیم خنک تابستانت جز در حریم خویش بر صورت کسی نوزیده،
ای آنکه صدای دلنشین خش خش برگهای پاییزیت را در غیر خویش نشنیده،
و ای آنکه سپیدی برف زمستانیت سپیدی رخ مهتاب ربوده،
ای خداشاه، ای روستای پرمهر من،
ای آنکه مردمانی چنین خونگرم جز در دایره محبت خویش ندیده
ای آنکه برج بلندت ، دستان سپهر لاجوردیت بوسیده،
ای دیار لاله های سرخ رنگین گشته از خون عزیزانت
ای سرای عشق و مهر ومهرورزی و محبت،
مردمان سختکوشت،
بلبلان نغمه خوانت،
سبزی دشت و صحرایت،
پاکی آب و هوایت،
کوههای بیشمارت،
هر چه را در این بساط سبز داری;
دوست دارم دوست دارم
با تو روینده و رویانم من، بی تو سوزنده و سوزانم من
چه کنم عاشق ایرانم من، چه کنم عاشق ایرانم من
صفحه قبل 1 صفحه بعد